Say Yes, kolia

Już miałam sobie zrobić urlop od koralików i dać odpocząć pokłutym palcom, bo dom zapuszczony, wyprasować by trzeba rosnącą górę prania, a na dodatek w kącie łka torba z włóczkami do przerobienia, ale niestety ciągnie wilka do lasu. Natury nie oszukasz. Zrobiłam jeszcze jedną kolię, ostatnią na jakiś czas. Serio, muszę trochę ogarnąć okolice i zająć się czymś bardziej życiowym. Tymczasem prezentuję kolię na wyjątkową okazję. Z założenia ślubną, rzecz jasna nikt nie zabroni założyć jej na, dajmy na to, rozwód, czy inną niecodzienną sytuację ;)

Kolię zgłosiłam na konkurs Korallo "Powiedz Tak". Tym, którym przejadły się moje konkursowe zapędy, wyjaśniam, że jako hobbysta nie żyjący z rękodzieła, nie mam zbyt wielu okazji do wykonywania tak dużych prac, zatem konkurs to dla mnie najlepsza motywacja.

Powiedziałam więc "tak" i przygotowałam coś na ten wyjątkowy dla wielu kobiet dzień. Sama nie miałam na sobie wyrazistej biżuterii w dniu ślubu, jedynie pierścionek zaręczynowy, delikatne kolczyki z kryształkiem, srebrny łańcuszek od mamy, która nie mogła być ze mną i coś "starego", "pożyczonego" i z "niebieskim" oczkiem w jednym, w postaci pierścionka od świadkowej :) Dość zachowawczo i skromnie.

Było to jednak zanim odkryłam koraliki i nauczyłam się je poskramiać. Dziś z pewnością zrobiłabym dla siebie coś odważnego. Nie zamierzam jednak brać ponownie ślubu, ale może założę ją na kolację z mężem, będę się wtedy czuła jak jakaś celebrytka ;) 

Kolia jest prosta w konstrukcji więc i jej wykonie nie zajęło mi wiele czasu. Projekt powstał spontanicznie i nie był inspirowany niczym szczególnym poza moją sympatią do kryształków i koloru niebieskiego. Miał być regularny i symetryczny, ślub to harmonia, zatem nie chciałam wprowadzać tu zbytniego bałaganu. Po czasie dostrzegłam, że trochę przypomina koronkę, sama miałam koronkową suknię, więc podświadomość zrobiła swoje ;)

Kryształki uzupełniają koraliki Toho w kilku rozmiarach i w trzech odcieniach niebieskiego oraz przezroczyste.

Wyszła z tego bardzo ciekawa faktura, która pięknie migocze w świetle.

Cieniowanie również zrobiło swoje, bo kolia wygląda jak zamrożona, albo zanurzona w  barwniku.

Tył podszyłam naturalną skórą o perłowym odcieniu, zamontowałam również zapięcie magnetyczne.

Kolia jest usztywniona tekturą, inaczej wszystkie koraliki zaczęłyby żyć własnym życiem i szybko straciły fason. Na szyi prezentuje się jednak bardzo ładnie.

Wydaje mi się jednak, że dużo lepiej wygląda z ciemnymi ubraniami, ale może to tylko moje widzimisię, bo takie kolory noszę najczęściej.

powaga i skupienie;)

Jeśli macie ochotę, to do jutra trwa "lajkowe" głosowanie na facebookowej stronie konkursu, będzie mi bardzo miło --> klik

Przy okazji ogromnie Wam dziękuję za kibicowanie kolii z poprzedniego postu, Wasze wsparcie jest fenomenalne! Jestem wręcz przekonana, że ta energia udzieliła się Jury podczas głosowania, bo innego wytłumaczenia na to, że zajęłam pierwsze miejsce, nie mam :) Po raz pierwszy moja praca dostanie swoją kartkę z kalendarza, więc tym bardziej się cieszę. Raz jeszcze dziękuję <3

Pozdrawiam ciepło!