Folk II, bransoletka

Ta praca należy do gatunku rodzących się w bólu, brzmi zniechęcająco, ale wyjaśnienie jest proste, otóż miałam pomysł i na tym się skończyło :) W międzyczasie poczyniłam jej część, zaopatrzyłam się w pozostałe materiały i utknęłam. Mniej więcej od lutego, niezwykle małymi kroczkami, z mozołem przybliżałam się do stanu, który pokazuję dziś. Gotowa bransoletka w wersji niezasznurowanej, prezentuje się następująco:

Prowodyrem całego zamieszania był łowicki wzór, który mnie zauroczył. Jego autorką jest Joanna Rucińska, a przedstawiła go w magazynie Beading Polska 08/2014. Po raz pierwszy sięgnęłam po niego w zeszłym roku robiąc tę bransoletkę --> KLIK

Teraz postanowiłam zrobić coś odrobinę innego.

Wzór Asi rozpisany był na sznur koralikowo szydełkowy, a mnie zamarzyła się szeroka, płaska bransoletka w nieco gotyckim klimacie. Schemat wyplotłam więc w poprzek ściegiem peyote, syzyfowa praca, ale jej efekt bardzo mi się spodobał.

Po naszyciu aplikacji na filc i  jeszcze kilku innych trikach, których tajemnicę zabiorę do grobu, zabrałam się za prace wykończeniowe, które to przeciągały się aż do zeszłego tygodnia. Wolniej ode mnie pracuje już chyba tylko nasz Pan Złota Rączka ;)

Chociaż główny element i końcówki wstążek wykonałam peyotem, to cała reszta jest efektem niezłej gimnastyki, zarówno dłoni jak i mózgu ;)

Sporo się namęczyłam by tak wmontować rzemykowe szlufki, żeby wszytko wyglądało na łatwe i przyjemne ;) Zapewniam jednak, że siedzą jak przyspawane i ani drgną. Uważam, że z biżuterią należy obchodzić się delikatnie, ale moje szlufki zniosą nawet brak wrażliwości.

***

Do wykończenia bransoletki użyłam jednego kawałka naturalnej skóry, która ma tę przewagę nad jej syntetycznymi odpowiednikami, że użyta w dużych formach, idealnie dopasowuje się do noszącego.

Bransoletka jest naprawdę szeroka, ma ponad 5 cm w najszerszych miejscach i około 17 cm długości wraz ze szlufkami. Nie była robiona z myślą o szerokim nadgarstku, jednak dzięki sznurowaniu można dodać jej kilka centymetrów.

Minusem wszelkich wiązań w biżuterii jest to, że jej założenie wymaga pomocy drugiej osoby, mój mąż gdzieś się na chwilę ulotnił, więc zawiązałam ją luźno i wsunęłam na dłoń jak bangle, prawdę mówiąc taka rozchełstana też wygadała dobrze.

Wstążeczkę można wymienić na dowolną ulubioną, ja wybrałam czarną aksamitkę, którą zakończyłam małymi tunelikami z kuleczkami czerwonego korala. Niewątpliwą zaletą aksamitek jest to, że zrobione na nich węzełki i kokardki dobrze się trzymają.

W tej pracy użyłam ogromnej ilości koralików Toho 15o, głównie w kolorze Opaque Frosted Jet, Opaque Pepper Red, Cornflower, Sour Apple, Blue Turquoise, Pine Green i jeszcze paru innych.

Brzeg bransoletki obszyłam koralikami Toho Opaque Jet w rozmiarze 11o.

Pracę zgłaszam do Szufladowego wyzwania - Polski Folklor (jak tylko włączę komputer, bo post publikuję automatycznie:))

Mam nadzieję, że taka interpretacja rodzimego folku przypadła Wam do gustu :)

Dziękuję Joannie za stworzenie pięknego wzoru, a mojemu mężowi, że poszedł do pasmanterii po aksamitkę ;)

Pozdrawiam serdecznie!