Fox, broszka

Co prawda nie Mulder, zdecydowanie nie Fire, ale najzwyklejszy w świecie lisek. No może nie aż tak zwykły, bo w stylu geometrycznym - origami, a takie raczej po lesie nie hasają. Nie raz już sięgałam po ten motyw (tu, tu i tu), wykorzystałam go i tym razem. Lubię składać rzeczy z papieru, zwykle są one moimi modelami do haftu, ale w przypadku liska posiłkowałam się gotowym szablonem. Motyw pochodzi ze stockowego zdjęcia wzoru tatuażu. Jak widać, nawet "dziarę" można wyhaftować koralikami ;)

Stało się tak dlatego, że złożony z papieru lis nie do końca odpowiadał mojej wizji, wyglądał, jakby go potrącił tir, a ja jestem przeciwna cierpieniu zwierząt, tak że ten. ;) Jeśli jednak macie ochotę poćwiczyć się w sztuce origami, polecam ten tutorial --> klik.

Broszkę zrobiłam w prezencie urodzinowym dla znajomej, pomyślałam, że będzie to miły upominek, zwłaszcza że nie mogłam być na jej przyjęciu urodzinowym. Puściłam męża samego, ufając, że nie zapomni go jej wręczyć, co nie raz miało już miejsce ;) 

A czemu lisek? Sama nie wiem, uznałam, że nie znam nikogo, kto by nie lubił tych ślicznych istot, ale był to strzał w ciemno. Na szczęście koleżanka lubi ten kolor i prezent przypadł jej do gustu. Nie dostałam zgody na upublicznienie zdjęcia jubilatki z broszką w akcji, które mi przesłała, ale musicie mi uwierzyć na słowo, że wyglądała super z liskiem i w pomarańczowych spodniach.

W swojej pracy wykorzystałam wszystkie odcienie pomarańczowych koralików, jakie miałam, czyli jak zawsze za mało. 

Na pyszczku i ogonie przyszyłam fasetowane oponki i kilka Fire Polish. Chciałam dodać stworowi trochę lisiej puchatości.

Broszka jest średniej wielkości, chociaż, jeśli pokuszę się o kolejną, to zdecydowanie mniejszą.

Tył podszyłam naturalną skórą w śliwkowym odcieniu, a zapięcie zamontowałam pionowo, by było łatwiej zawiesić go na przykład na łańcuszku.

Wiedząc, że nie zobaczę się szybko z broszką, zrobiłam sporo zdjęć :)

b ***

jg***

ng***

Oczywiście najważniejsze to te rodzinne ;)

Niestety wszystkich członków rodziny brak, jeden ptak rozrabia w stolicy ;)

Na szczęście jest jego "brat".

Jak widać, zwierzaki dobrze się rozumieją.

Chciałam wam również ogromnie podziękować za kolejny doping konkursowy, wasze lajki i komentarze to zawsze najmilsza rzecz na świecie. Podium co prawda nie przypadło mi w udziale, a wyróżnienie, jednak tak lubię nosić tę kolię, że to dla mnie niekwestionowany zwycięzca ;) Pewnie, dopóki nie zrobię sobie kolejnej ;)

Pozdrawiam was wiosennie!