Żyłka w beadingu, wyniki testu

Półtora roku temu zrobiłam dość obszerny przegląd nici do haftu koralikowego, dostępnych wówczas na naszym rynku. Parokrotnie uzupełniałam tekst o to, co w międzyczasie już można było u nas kupić, ale kwestię żyłek potraktowałam po macoszemu. Zapowiedziałam wówczas, że zanim się wypowiem, przeprowadzę własne testy ich przydatności w szyciu koralikami.

Nie ulega wątpliwości, że żyłki wydają się idealne do wszelkich plecionek, bo większość z nich jest przezroczysta, a przez to niewidoczna w robótce. Pomijając kwestię plątania się, bo i to można jakoś obejść, na przykład woskując włókno, to produkt ten wydaje się nie mieć wad. Sama chętnie nimi szyłam do czasu, aż w świat poszła fama, że żyłki po pewnym czasie ulegają biodegradacji. 

Żadna szanującą się beadingerka nie chce okryć się złą sławą przez biżuterię, która rozpada się na klientce. Nigdy nie należałam do osób, które wierzą plotkom czy przyjmują bezrefleksyjnie negatywne opinie innych osób, nawet nie udostępniam facebookowych apeli o pomoc, zanim nie sprawdzę ich prawdziwości. W kwestii żyłek nie było inaczej, owszem przyjęłam do wiadomości, że mogą okazać się nietrwałe, ale wolałam przekonać się o tym na własnej skórze.

źródło 

O co tak naprawdę chodzi? Tak zwane żyłki to grupa włókien polimerowych, a dokładnie polietylen, zwany też linką wędkarską. Linki do wędkowania można podzielić na wersje jednolite, z pojedynczego włókna, czyli mono i plecionki. Na wszystkie zaś mówimy żyłki, pewnie potocznie, nie zmienia to faktu, że FireLine czy WildFire i inne linki zaadaptowane do beadingu, pierwotnie były materiałami wędkarskimi. Taka ciekawostka.

Niektóre z tych tworzyw mogą okazać się niestabilne w wysokich temperaturach, szczególnie te gorszej jakości. Producenci wychodząc naprzeciw użytkownikom, zwłaszcza wędkarzom, wypuszczają na rynek tworzywa odporne na promienie UV, działanie słonej wody czy mrozu. Produkty te z roku na rok są coraz lepsze gatunkowo i warto szukać takich właśnie nowinek.

Swoje pierwsze prace szyłam wyłącznie żyłkami, wybierałam te cienkie, około 0,16 mm średnicy, by swobodnie przychodziły przez cienkie ucho igły do beadingu, powiem szczerze, że dobrze mi się nimi pracowało.

Jedna z takich prac, którą nie wiedzieć czemu uznałam wówczas za ósmy cud świata ;) przysłużyła się nauce. Broszka w całości szyta jest przezroczystą żyłką Crocodile 0,16 mm firmy Jaxon. Technika, w jakiej została wykonana to haft koralikowy, a użyte koraliki pochodzą od japońskiego producenta - Toho.
Broszka została wystawiona na działanie wysokich i niskich temperatur oraz promieniowanie UV.

CEL TESTU

Ustalenie, czy żyłka wędkarska wykorzystana do przyszycia szklanych koralików, w biżuterii wykonanej techniką haftu koralikowego, nie ulegnie rozpadowi pod wpływem działania wybranych warunków atmosferycznych, czyli zmianom temperatur oraz promieniowaniu słonecznemu. Są to czynniki, jakim zwykle podlega biżuteria podczas noszenia. Z testu wykluczone zostały inne warunki atmosferyczne jak opady atmosferyczne, wiatr oraz wpływ czynników chemicznych.

WARUNKI W JAKICH PRZEPROWADZONO TEST

czas: 18 miesięcy

warunki zewnętrzne: granitowy parapet zewnętrzny okna wychodzącego na południe.

temperatura minimalna: -15 st C.

temperatura maksymalna: 38 st C.

wilgotność: trudno powiedzieć, bo w pochmurne, wietrzne czy deszczowe dni nie wystawiałam broszki na zewnątrz w obawie przed jej zniszczeniem.

warunki wewnętrzne: drewniany parapet w pokoju od strony południowej.

temperatura minimalna w pomieszczeniu: 17 st C.

temperatura maksymalna w pomieszczeniu: 32 st C.

wilgotność w pomieszczeniu: 48-80 %

Za pomiary odpowiedzialne są moje termometry - elektroniczny pokojowy z funkcją badania wilgotności i zewnętrzny, standardowy rtęciowy, więc należy brać na nie poprawkę. Tak czy inaczej, nagrzany słońcem parapet jest dużo gorętszy, niż wskazuje termometr, to samo tyczy się mroźnych dni.  W ostatnich miesiącach broszka częściej była w pomieszczeniu, wystawiana jedynie na promieniowanie słoneczne. Starałam się jednak wynosić ją na zewnątrz podczas przymrozków i latem, gdy nie padało.

WYNIKI TESTU

Nadal uważam, że 18 miesięcy to za mało, by uzyskać miarodajne wyniki, niemniej jednak nie zaobserwowałam żadnych zmian w trwałości szwów. Co kilka tygodni czyściłam broszkę z kurzu, delikatną i suchą ścierką z mikrofibry, dużym zaskoczeniem jest, że nic nie wyblakło, a ozdoba nie straciła fasonu. W tym czasie podważałam paznokciem koraliki, by sprawdzić mocowanie, nic się nie poluzowało, nie odpadło, ani na takie się nie zapowiada.

18 miesięcy zmiennych warunków pogodowych, sporego nasłonecznienia (okno od południa) i wahań temperatury, nie wyrządziło broszce żadnych szkód. Koraliki przyszyte żyłką nie odpadły, a szwy nie zmieniły wyglądu. Nie zaobserwowałam żadnych oznak kruszenia się żyłki.  Nie wiem, jak będzie za rok czy dwa, ale na razie uważam szycie żyłką za bezpieczne.

Tymczasem odkładam brochę na parapet i obserwuję. Jak coś się zmieni, dam znać :)