Fly My Butterfly, broszka

Gdybym miała bez wahania wymienić zwierzę, które najbardziej kojarzy mi się z latem, byłby to motyl. Royal Stone w kolejnej edycji kalendarzowego konkursu postawił na pory roku, mnie się ten pomysł ogromnie podoba, bo jakoś tak z automatu przypisuję konkretnej biżuterii funkcje na kolejne miesiące. Zimą raczej nie sięgam po kolorową biżuterię o szalonych wzorach (chociaż w sumie większość mojej szkatuły taka jest), za to latem lubię ostentacyjne formy. Im bardziej odjechane projekty, tym lepiej. 

Już dawno przestałam się przejmować tym, co powiedzą inni i, co jest dla mnie miłym zaskoczeniem, osoby z mojego otoczenia też coraz częściej ośmielają się nosić wyraziste dodatki. Uważam, że to super pozytywne, w końcu radości wokół nigdy za wiele!

Wracając do motyla, jednego już kiedyś poczyniłam, ale w nieco innej estetyce. Ten miał być bardziej motylowy, ale i szalony, wręcz abstrakcyjny. Co może być bardziej szalonego niż motyl w kwiaty? Ten pomysł był spontaniczny, projekt o A do Z jest mój i dość jasno pokazuje jak myśli mój umysł ;)

Wyobraziłam sobie tkaninę w kwiaty, a chwilę potem motyla w taki wzór. Długo nie musiałam się zastanawiać, żeby przełożyć to na język koralików.

Starłam się jedynie trzymać palety konkursowej. Niestety wyszłoby mdło, gdybym nie pokusiła się o jakiś kontrast - w tym wypadku czerń. Czarny dobrze współgra ze złotymi buglami od Toho, które zostały mi po "produkcji" lodowego wafelka, a wcześniej hiszpańskich kolczyków. 

Chociaż mój motyl może wydawać się skomplikowany, to jego konstrukcja jest dość prosta, pomijając kwiatki, które wymagały odrobiny precyzji i opanowania w obliczu braku odpowiednich kolorów wśród piętnastek. Korpus to kawałek filcu przykryty koralikami i kilka kryształków, a czułki - szpilka z okrągłą główką z nanizaną Preciosą.

Czułki wyszły lepiej niż się spodziewałam, dodatkowo drut pozwala na ich wymodelowanie. Szpilki są ukryte i zabezpieczone pod filcem, więc nic samo nie odpadnie.

Makro bezlitośnie obnaża coś, co nie jest widoczne gołym okiem i sprawia, że wydaje się mankamentem. Przy tak małych koralikach doprawdy nie ma to znaczenia. 

Broszka jest duża, ale skoro ma się rzucać w oczy, to inna być nie może. Na szczęście nie jest ciężka, więc utrzyma ją letnia bluzeczka. 

Tył, podobnie jak w poprzedniej pracy, jest słonecznie żółty, podszyty Ultrasuede. 

Szybko zaimprowizowane zdjęcie na "modelce".

Na koniec zdjęcie "rodzinne" z ptaszorem ;)

Będzie mi miło, jesli zagłosujecie na moje broszki w albumie konkursowym --> klik

Bardzo dziękuję za przemiłe komentarze pod poprzednim postem. Tak bardzo chcieliście zobaczyć motyla, że postanowiłam zrobić ten przyspieszony wpis. Jak nie publikuję, to tygodniami, ale jak się wezmę, to od razu dwa razy ;)

PS przez RODO nie dostaję już powiadomień na mail o komentarzach pod postami, ani tymi starszymi, ani nowymi, co mi utrudnia blogowanie, bo nie mogę Wam na czas odpisać, dlatego z góry przepraszam. Włączam sobie "Powiadamiaj mnie" w sekcji komentarzy, ale nowych komentarzy pod starymi postami po prostu nie zobaczę, więc jeśli macie jakieś pytania, piszcie do mnie maila :)

Pozdrawiam serdecznie. Chciałam napisać, że "gorąco", ale to byłoby okrutne.