Simplicite, broszka

Żadna to tajemnica, że lubię broszki. Te małe i większe, każde. Tym bardziej cieszy mnie, gdy znajdzie się ktoś, kto lubi je równie bardzo. W zasadzie nieważne kim by nie była ta osoba, zawsze uśmiechnę się na widok broszki, bo to niezwykle wdzięczny element biżuteryjny. 

Jesień w pełni, a więc na zewnątrz barwne pochody szalików i płaszczy, aż chciałabym wszystkim powpinać w nie jakieś ozdoby ;) No dobra, aż taka szalona nie jestem, ale mam w sobie na tyle spontaniczności, by wysłać małą ozdóbkę komuś, kogo lubię. To maleństwo powędrowało do mojej kuzynki, która na co dzień jest żoną, mamą i kobietą pracującą, którą obowiązuje w biurze dress code. Ta broszka miała być alternatywą do motyla, który jej podarowałam, a który raczej nie nadaje się na spotkanie z szefem ;)

Pewnie jak większości z Was, zdarza mi się kupić jakiś kamyk bez wyraźnego powodu, ot tak po prostu, bo miałam taki kaprys, bo ładny był, bo takiego jeszcze nie miałam. Każdy powód dobry. Ten kwarc leżał więc sobie ładnych kilka lat, bo taki zakup zwykle tym się kończy. Po prostu.

Przyznać jednak trzeba, że ma w sobie jakiś urok. Uznałam więc, że będzie idealny do biurowego stroju, a i może na jakieś inne okazje. 

Kwarc ma wyraźne spękania w strukturze, co sprawia, że nie wieje nudą i banałem, ale jest matowy, dlatego ubrałam do w błyszczące koraliki.

Tył podszyłam niebieską skórką. Tam nikt zaglądał nie będzie, a to zawsze jakaś miła odmiana :)

Brosia jest mała, prosta i pasuje do wielu rzeczy, o to mi właśnie chodziło. A Wy, nosicie biżuterię do pracy, obowiązują Was jakieś zasady, czy panuje pełna swoboda?

Pozdrawiam ciepło!